Tramwaje sneak peek

Tramwaje!

Jak tu ich nie kochać? To ich hipnotyzujące terkotanie w czasie sunięcia po nierównych torach spłodziło z mą głową większość moich pomysłów. Czy to w sardynkowym ścisku, czy w upiornym pustostanie. Dziwnie patrzące się na Ciebie kasowniki. Chamscy kanarzy i jeszcze bardziej chamscy pasażerowie. Pojedynki na spojrzenia. Motorniczy czekający z odjazdem na ostatnią chwilę, by zamknąć drzwi tuż przed nosem dyszącej od biegu kobiecie, okulbaczonej zakupami. Nastolatki wpatrzone w atrakcyjne nastolatki przeciwnej płci i bijące się z myślami. Babcie ścigające się o wolne miejsce. Grzejniki walące po dupie w lato i przewrotnie martwe zimą. Opóźnienia. Kraksy. Wiecznie remontowane trakcje.
I ta aura ciszy. Tak, przede wszystkim to. Kilkudziesięcioro ludzi sunących ze stałą prędkością, wpatrzonych i zwróconych w tę samą stronę. Dzielących kierunek, ale nic poza tym. Trochę jak na pogrzebie dalekiego kuzyna, którego znajomość ogranicza się do zdjęcia.
Chyba nieprzypadkowo te starsze tramwaje mają kształt trumny.
Ale dość pieprzenia.

Wnętrze starszego modelu tramwaju.

Wróciłem do rysowania "Tramwaju" (tytuł roboczy, ciągle nie daje mi spokoju). Obecnie mam 19 stron w ołówku, a ostatecznie ma być 60-80 (tak myślę). Powolutku, powolutku, ale do przodu.
Jest to komiks niemy, którego akcja toczy się w Gdańsku. Opowiadać będzie o wydarzeniach wielu różnych pasażerów tramwajów, których losy splatają i przeplatają się. Nie chcę zdradzać wiele więcej. Dość tylko powiedzieć, że będzie to coś w stylu laurki wystawionej tej szlachetnej gałęzi komunikacji miejskiej - rzeczy, które na codzień widzi każdy zwyczajny pasażer tramwaju, przepuszczonych przez pralkę hiperbolizacji i kiszonych w beczce mojej perspektywy.

Tak jak obiecałem, wrzucam wam tu sneak peek: trochę conceptartów (włącznie z tymi, które już wrzucałem) oraz garść kadrów wraz ze zdjęciami oryginalnych miejsc.

Zdecydowanie moja ulubiona do rysowania postać. Wliczając w to papużkę.

Pani motorniczy

Te kasowniki zawsze przypominały mi niemych bożków, którym składa się ofiary w postaci biletów-dziewic.

Komiks portretujący tramwaje bez moherowej babci? Niemożliwość.

Przystanek Subisława. Fakt: stare tramwaje rysuje się O WIELE przyjemniej od tych nowszych.

Przystanek Kołobrzeska. Jeśli spojrzycie w prawo, zobaczycie Alfę Centrum i Real.

Pętla tramwajowa w Oliwie. Widoczny na zdjęciu Swing został zastąpiony starszym modelem (który i tak dla mnie jest za nowy, najbardziej lubię te stare). Zupełnie nie podobają mi się Swingi, ale prawdopodobnie pojawią się w komiksie.

Pętla w Oliwie. Brzydki Swing został zastąpiony moim ulubionym modelem tramwaju. Jest coś odpychającego w tych krągłościach Swinga. Przypomina mi tłustego, ospałego robala.

P.S. - Wszystkie szerokie kadry z dedykacją dla Mośka (prawie na każdej z 19 stron jest przynajmniej jeden).